Blaasontsteking (cystitis) bij de kat

De symptomen van een blaasontsteking bij een kat

• Abnormaal plasgedrag: Vaak kleine beetjes plassen, lang op de kattenbak zitten of ineens buiten de kattenbak plassen.
• Abnormale urine: De urine kan roodgekleurd zijn doordat er bloed in de urine zit.
• Abnormaal gedrag: Uw kat kan opvallend onrustig zijn en klagelijk miauwen tijdens het naar de kattenbak gaan. Ook kan het opvallen dat de kat veel onder zijn staart zit te likken. Soms kan veel pijn in de blaasstreek optreden en kan uw kat gaan miauwen of agressief worden bij het oppakken. Als de plasbuis van een kat verstopt zit kan er helemaal geen urine meer door. De afvalproducten uit de urine zullen dan in het bloed terecht komen, waardoor uw kat niet meer wil eten en gaat braken. Ook kan er (onherstelbare) schade aan de nieren ontstaan. De kat zal dan erg sloom worden, veel persbewegingen maken (soms met de gehele buik mee persen) en zelfs in coma kunnen raken. Een verstopping van de plasbuis moet dan ook zo snel mogelijk worden opgeheven en dit zijn echte spoedgevallen. Poezen hebben een wijdere en kortere plasbuis dan katers waardoor een verstopping bij poezen zelden zal voorkomen.

Oorzaken

• Blaasgruis/blaasstenen: Een groot gedeelte van de blaasontstekingen bij katten wordt veroorzaakt door blaasgruis of blaasstenen.
• Bacteriën: Bij slechts 5% van de katten wordt de blaasontsteking veroorzaakt door een infectie met bacteriën. Het geven van antibiotica is dus in de meeste gevallen niet zinvol.. Bij de verdenking op een bacteriële blaasontsteking van de kat, moet er steriele urine verkregen worden. Dit wordt door middel van een blaaspunctie gedaan, de steriele urine wordt vervolgens op kweek gezet om te bepalen welke bacteriën er in de blaas aanwezig zijn en voor welk antibioticum zij gevoelig zijn.
• Idiopathische cystitis: Dit is een andere veelvoorkomende oorzaak van blaasontsteking bij katten. Hierbij is de oorzaak niet precies te achterhalen. Deze vorm van blaasontsteking zonder duidelijk aanwijsbare oorzaak wordt "idiopathische cystitis" genoemd. Vaak blijkt dat stress een grote rol speelt. Daarnaast komt deze vorm van blaasontsteking vaker voor bij binnenkatten en bij katten met overgewicht.

Diagnose

Alleen door de urine te onderzoeken kan er mogelijks een oorzaak gevonden worden. Daarom is het belangrijk dat u voordat u naar de dierenarts gaat, alvast probeert wat urine op te vangen. Om urine op te vangen kunt u het beste even de kat opsluiten op de badkamer met een schone kattenbak gevuld met plastieken korreltjes (Katkor, verkrijgbaar bij uw dierenarts) of door een plastieken zak in stukjes te versnipperen. Mocht dit niet lukken dan kan uw dierenarts ook (mits de kat een volle blaas heeft) een blaaspunctie doen om aan urine te komen.
De urine wordt vervolgens onderzocht op onder andere bloed, zuurtegraad, ontstekingscellen, suiker, eiwitten en kristallen.
Soms is er verder onderzoek nodig zoals een röntgenfoto of echo om stenen van de blaas en/of urinewegen uit te sluiten, of wordt er een punctie van de blaas genomen om steriele urine te onderzoeken op bacteriën.

Behandeling

Bij elke vorm van blaasontsteking is uw kat gebaat bij pijnstillers en het drinken van veel water om de blaas als het ware door te spoelen. Het opnemen van meer water kan bereikt worden door de kat enkel blikvoer te geven, liefst met wat extra water erdoorheen. Zorg bovendien altijd voor voldoende vers drinkwater.
Als er blaasgruis gediagnosticeerd wordt zal uw kat een speciaal dieet moeten volgen om de aanwezige kristallen op te lossen en om te voorkomen dat er nieuwe kristallen ontstaan. Vaak is zo'n dieet levenslang.
Bij blaasstenen is soms een operatie noodzakelijk om de steentjes uit de blaast te verwijderen.
Bij een (zeldzame) bacteriële blaasontsteking is er antibiotica nodig.
Bij een idiopatische blaasontsteking is het soms moeilijk om een goede behandeling te vinden. Het verminderen van stress is een van de belangrijkste vorm van behandeling. Dit kan met behulp van stress verminderende feromonen (Feliway verdamper) of door middel van tabletten, bv Clomicalm. Vaak zien we bij deze vorm van blaasontsteking dat de klachten terugkeren, ook al zijn alle mogelijk oorzaken onderzocht en behandeld. Dit is een van de meest frustrerende problemen voor de kat, de eigenaar en de dierenarts.

Samenvatting

Vermoedt u bij uw poes of kater een blaasontsteking neem dan contact op met uw dierenarts, probeer ondertussen urine op te vangen. Bij vermoeden van een verstopte (gecastreerde) kater is er spoed bij!!