Patellaluxatie
Patellaluxatie bij de hond is een aandoening waarbij de knieschijf te los zit en soms of permanent naast de normale kraakbeensleuf schiet.
Bij een patellaluxatie schiet de knieschijf dus van zijn plaats naar binnen of naar buiten. De knieschijf heeft een belangrijke functie in het buigen van de knie. Bij een luxatie van de knieschijf valt deze functie weg en kan de hond niet meer goed op dit been steunen en kreupel lopen. Patellaluxatie kan aan één poot voorkomen of beiderzijds. Meestal zien we het bij de jonge hond vanaf een week of 8, maar soms ontstaan de problemen pas op latere leeftijd. In principe kan een patellaluxatie bij alle rassen voorkomen, maar we zien het het vaakst bij de kleine en minirassen.
Soorten patellaluxaties
- Mediale luxatie (luxatie naar binnen) bij mini, kleine en grote hondenrassen.
- Laterale luxatie (naar buiten) bij mini en kleine hondenrassen
- Laterale luxatie (naar buiten) bij grote hondenrassen
Oorzaken patellaluxatie
De meest voorkomende oorzaak van patella luxatie is puur een genetische aanleg. Deze aanleg zien we bij verschillende kleine hondenrassen zoals chihuahua, de dwergpincher, teckels, kleine terriërs etc.
Soms is er een traumatische oorzaak; bijvoorbeeld door een ongeluk kunnen een of meerdere bandjes afscheuren die normaal de knieschijf op zijn plaats houden.
Gradaties patellaluxatie
Bij patella luxatie onderkennen we verschillende gradaties.
- Graad 1: hier kunnen we de knieschijf met enige moeite uit de groeve duwen. Deze behoeft normaliter geen behandeling.
- Graad 2: hier kunnen we gemakkelijker en geregeld spontaan de knieschijf verplaatsen. Ten gevolge van het in en uit de groeve schieten kan er pijn en schade (artrose) ontstaan.
- Graad 3: De knieschijf is permanent geluxeerd, wanneer de knieschijf weer in de goede positie gezet wordt schiet deze er vanzelf weer uit. De poot wordt wel belast maar staat vaak in doorgebogen positie.
- Graad 4: hier is ook de knieschijf permanent geluxeerd maar de honden houden de poot omhoog of bij beiderzijdse luxatie lopen ze extreem afwijkend wijdbeens.
Diagnose
De diagnose wordt gesteld aan de hand van het verhaal (anamnese) en het onderzoek waarbij door palpatie van de knieschijf wordt gekeken of de knieschijf te luxeren is en in welke richting. In enkele gevallen is het beter dit onderzoek onder een lichte sedatie te doen. Het maken van röntgenfoto's is niet direct noodzakelijk voor de diagnose maar sluit wel eventuele andere oorzaken uit.
Behandeling
Graad 1 hoeft meestal niet behandeld te worden. Ergere gradaties meestal wel. Chirurgisch wordt de groeve uitgediept en wordt eventueel de tuberositas tibiae op de juiste plaats vastgezet. Soms wordt het gewrichtskapsel opgespannen om de knieschijf stabieler te maken.
Preventie
Afgezien van de traumatische patellaluxatie (dus na een ongeluk) wordt het fokken van honden met een patellaluxatie ten zeerste afgeraden. De kans dat deze aandoening wordt doorgegeven is zeer groot, neem uw verantwoordelijkheid hier dus in!