Oorontsteking

Inleiding

Oorontsteking is een veel voorkomend probleem bij hond.
In de meeste gevallen is er sprake van een ontsteking van de gehoorgang, in zeldzame gevallen zien we een middenoorontsteking.
Soms kan er, doordat een hond met oorontsteking veel schudt en krabt, een bloedoor ontstaan. U ziet dan een zwelling van de oorschelp, die soms behandeld of geopereerd moet worden. Wordt dit oor niet op de juiste wijze behandeld, dan kan er een schrompeloor ontstaan.
Alle hondenrassen kunnen een oorontsteking krijgen. Bij honden is het wel zo dat bepaalde rassen hier meer last van hebben dan andere.
Voorbeelden zijn Cocker Spaniëls, Duitse Herders en Golden Retrievers.

Oorzaken

Bij jonge honden is de oormijt een belangrijke oorzaak voor oorontstekingen. Het zijn kleine witte spinachtige insecten die leven van oorsmeer. Ze veroorzaken jeuk en zijn zo klein dat ze met het blote oog moeilijk zijn waar te nemen.
Naast mijten zijn er ook verschillende soorten bacteriën en gisten die ook graag in de gehoorgang leven en daar voor problemen kunnen zorgen.

Diagnose

Als uw hond last heeft van zijn oren flappert hij veel met zijn oren of krabt hij eraan en piept hij soms van de pijn. De binnenkant van de oorschelp is rood en vies. Bovendien kan het zeer onaangenaam ruiken.

Bij een middenoorontsteking kan het evenwichtsorgaan aangetast worden; dan zijn de klachten ernstiger. Het dier loopt dan met de kop scheef en kan evenwichtsstoornissen krijgen.

Bij ieder dier met een oorontsteking is goed onderzoek van belang. De dierenarts zal moeten kijken of er sprake is van een besmetting met oormijt of een infectie door bacteriën en/of schimmels van de gehoorgang of dat er iets anders aan de hand is. Soms is aanvullend onderzoek nodig. Hierbij kunnen we denken aan een uitstrijkje of een kweek van het oorsmeer, maar ook aan röntgenfoto's van de schedel.

Behandeling

Een oormijtinfectie kunt u behandelen door speciale druppels in de nek te geven (Stronghold). U moet hierbij rekening houden dat oormijt besmettelijk is. Dus als u meerdere dieren thuis heeft moet u ook de dieren die geen last hebben behandelen.

Bij infecties met bacteriën of gisten zijn er antibiotica of antischimmelhoudende zalven nodig.

Is de gehoorgang erg vies, dan spoelen we soms eerst (onder een lichte verdoving) de oren uit. Eventueel kunnen we bij dieren die veel last hebben pijnstillers of jeukonderdrukkende tabletten meegeven om de pijn en de jeuk te verlichten.

Bij een middenoorontsteking is een (langdurige) behandeling met antibiotica noodzakelijk.

Soms en dan voornamelijk in de lente en zomer zien we nog wel eens een grasaar in de gehoorgang van een hond. Deze zal dan operatief verwijderd worden.

Zalven

In de meeste gevallen moet u de oren van uw hond met een oorzalf behandelen.
Dit gaat als volgt: zorg dat er een klein beetje zalf aan de buitenkant van het tuitje van de tube zit. Dit vergemakkelijkt het inbrengen.
Het is belangrijk om de zalf diep in de gehoorgang zelf aan te brengen, zo diep mogelijk, dit betekent dat u het oor iets omhoog aantrekt en dan het gehele tuitje in het oor steekt. Knijp dan een flinke hoeveelheid zalf uit de tube, vervolgens masseert u het oor van uw hond in zodat de zalf mooi diep in de gehoorgang komt, want in de diepte zit het probleem. De dierenarts of de assistente zal het u graag een keer voordoen. Maak indien nodig met een wattenprop de oorschelp schoon (geen wattenstaafjes!!). Na 1 week kunt u gratis terugkomen voor controle.